SARS-CoV-2 należy do rodziny koronawirusów (Coronaviridae), która została poznana w latach 60-tych XX wieku. Wówczas wyizolowano i opisano dwa patogeny – HCoV-229E oraz HCoV-OC43.
Właśnie te dwa gatunki mogą powodować u ludzi zakażenia dróg oddechowych, o zróżnicowanym przebiegu. Wirus przenosi się z człowieka na człowieka drogą kropelkową. Poza tym może osiadać na przedmiotach (na przykład na książkach utrzymuje się przez ok. 48 godzin) i powierzchniach wokół osoby zakażonej. Dłużej przetrwa także w środowisku wilgotnym. Wstępne badania sugerują, że koronawirus SARS-CoV-2 może być obecny także w kale, jednak ryzyko zakażenia drogą fekalno-oralną jest niskie. Nie ma danych przemawiających za tym, że przenosi się on w powietrzu.
Zakażenie szczepami koronawirusów w postaci HCoV-229E oraz HCoV-OC43 w większości przypadków charakteryzuje się jedynie niegroźną infekcją dróg oddechowych. Porównywalnie do zwykłej grypy, może wystąpić kaszel, gorączka, duszności, bóle mięśni czy podwyższony poziom zmęczenia. U niektórych pacjentów może pojawić się również ból gardła, przekrwienie błony śluzowej nosa czy katar. W 80 proc. przypadków choroba ma łagodny przebieg, a infekcja nawet może być nieodczuwalna. Patogeny te powodują znacznie cięższy przebieg u małych dzieci oraz osób w podeszłym wieku, które mają zaburzoną odporność, u których występują inne choroby. Wówczas wtedy koronawirusy powodują zapalenie płuc, oskrzeli lub podgłośniowe zapalenie krtani, co powoduje zgon u około 2-3 proc. osób chorych.
Gdy idzie o epidemię tej natury, zwykle obserwujemy wzrost czterech czynników, które wpływają na naszą stabilność psychiczną i bezpieczeństwo. Są to: strach, podejrzliwość, wzmożona czujność i paranoja. Dlatego tak ważne jest, aby zachować spokój i nie ulegać panice.
Fot. https://www.nature.com/articles/s41598-018-25640-0
Dodaj komentarz