„Pierwsza tak kompleksowa, empatyczna i merytoryczna książka opowiadająca o młodych i ich świecie” – czytamy w opisie. Czy jest tak w rzeczywistości?
Trzecia książka Justyny Sucheckiej mówi o młodych, o całym pokoleniu. Mnogość poruszanych w niej tematów jest więc naturalna. Od edukacji, przez zdrowie i problemy psychiczne, po wyzwania czy walkę o klimat oraz prawa osób LGBTQ+. Opowiada też o idolach, Tik Toku, kropce nienawiści czy uśmiechniętych buźkach.
No właśnie – opowiada, tak, jakby rozmawiała z kimś znajomym. Dzięki temu, łatwiej się w lekturę zaangażować, a umysł otwiera się na przyswajanie informacji. Nie muszę już chyba mówić, że tych również pada sporo. Suchecka nigdy też nie mówi sama. Powołuje się na raporty, artykuły czy badania, których sześciostronicowa lista na końcu książki robi wrażenie. To jednak nie wszystko, przejdźmy do podtytułu książki, bo i on dużo o niej mówi: „Młodzi o sobie i świecie, który nadejdzie”. Fundamentalną rolę pełnią tu „zetki” i ich historie same w sobie. Justyna Suchecka pisząc o młodych oddaje im głos.
Widać też, że autorka starała się zebrać różnorodne grono i śmiało można powiedzieć, że jej się to udało. Dzięki temu jej książka nabiera autentyczności. Mówi o kwestiach uniwersalnych, jak chociażby work-life balance, jak i tych bardziej personalnych. W sylwetkach młodych dostrzec można podobieństwa i różnice, bez sztuczności. Suchecka i jej bohaterki z bohaterami podejmują też walkę z mocno utartymi stereotypami, miejscami nawet apelują. I to jest dobre.
„Pokolenie zmiany” jest o młodych, dla starszych, ale i dla mnie było ciekawe, choć w końcu sam „zetką” jestem. Sporo zostawiłem na stronicach tej książki znaczników, zrobiłem kilka zdjęć. Trudno opowiedzieć o wszystkim, co w środku się znajduje tak, by z recenzji nie przejść do streszczenia. Lepiej więc pozwolić odkrywać to czytelnikom i nadmienić, że warto.
Fot. Marcin Klonowski
Dodaj komentarz