Studenckie Radio Meteor działa w Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza pod egidą wydziałów Fizyki oraz Nauk Politycznych i Dziennikarstwa. Swą codzienną działalność wzbogaciło właśnie niecodziennym efektem w postaci słuchowiska, które znalazło uznanie nie tylko u wiernych słuchaczy, ale i szerszej publiczności. Przyjęte do repertuaru Festiwalu „Transatlantyk” w Poznaniu, stało się częścią jego codziennej prezentacji w dniach od 4 do 14 sierpnia 2015. W inscenizacji łoża z baldachimem („Łóżkoteka”) można było w pozycji horyzontalnej wysłuchać dwudziestominutowego teatru wyobraźni przygotowanego przez naszych studentów z udziałem wykładowców. Niecodzienność wydarzenia i uznanie dla twórców odnotowały m.in Polska Agencja Prasowa (PAP Live 4.08.2015) i Gazeta Wyborcza (Gazeta Poznań, 6.08.2015).
„Współczesny Kopciuszek” to pierwsze w Polsce studenckie słuchowisko radiowe z udziałem wykładowców. Takie inicjatywy pojawiały się już na naszym wydziale, ale w innych dziedzinach i także były pionierskie w swej treści i formie. Warto przypomnieć tu choćby wydawnictwo „Raptularz Akademicki” – informator z kalendarzem akademickim (2002-2007), czy zespół muzyczny „Spółdzielnia Tęcza” (2007-2009). Do historii WNPiD oraz UAM przeszedł też spektakl „W poszukiwaniu lepszego świata” przygotowany na otwarcie II Ogólnopolskiego Kongresu Politologów (2012).
Nietrudno dziś być pionierem w pracy zespołowej, bowiem w dążeniu do punktowania aktywności akademickiej zatracono jeden z najważniejszych atrybutów edukacyjnych i poznawczych: kreatywne współdziałanie! Zamarła więc z powodów utylitarnych umiejętność warunkująca od zawsze odkrywczość i śmiałość zmiany. Udana inicjatywa w tym zakresie wygląda na odkrywanie świata na nowo, choć taką, rzecz jasna, nie jest. Każdy mógłby to osiągnąć, byle miał talent, możliwości i chciał przyłączyć się do pracy w zespole ludzi z pasją. Powinien jeszcze jednak rozumieć, że zespół to taki szczególny byt, który nie jest sumą członków, ale twórczym organizmem katalizującym możliwości udziałem swoich uczestników. Każdy z nich daje z siebie najwięcej jak może, a stojący na czele (szef) jest odpowiedzialnym przewodnikiem na drodze do osiągnięcia jak najlepszego rezultatu. Czy to brzmi banalnie?!
W pobieżnym oglądzie być może, ale jeśli poddasz to, czytelniku, głębszej refleksji do zauważysz, że niemałe talenty naszych studentów są często mimowolnie zatracane właśnie brakiem umiejętności pracy w zespole. Wszak współczesny model edukacyjny opiera się na indywidualizmie i rywalizacji. Testy, rankingi i niewygórowane intelektualnie oczekiwania nie stanowią pożywki ani dla pasji, ani spełnienia twórczego. Tym bardziej więc warto zauważać i wspierać innowacyjną aktywność i współdziałanie, obiecujące lepsze efekty w przyszłości niż tylko umiejętność odtwarzania i reprodukowania świata.
Twórczym przedsięwzięciem studentów może kierować utalentowany i oddany wykładowca, ale przecież i może być inaczej. W spektaklu „Współczesny Kopciuszek” liderem projektu była Gabriela Jelonek (kierownik redakcji kultury Radia Meteor i studentka), która potrafiła stworzyć zespół z redaktorów i współpracowników radia oraz wykładowców WNPiD. Sama też dokonała adaptacji rękopisu znalezionego w powojskowej kantynie nadmorskiego garnizonu i podjęła się reżyserii tego spektaklu wyobraźni. Słuchowisko jest adaptacją baśni „Kopciuszek” wg braci Grimm umiejscowioną w realiach początków kapitalizmu w Polsce. Mamy tu więc dziewczynę wykorzystywaną przez macochę i przyrodnie siostry, bal z księciem oczarowanym przez Kopciuszka, zgubiony pantofelek oraz „zaskakujący” happy end…
Wspomniane realia to dzikie czasy szybkich milionerów lat 90-tych XX wieku oraz bajecznych fortun karier matrymonialnych i naiwnych (w odbiorze) nadziei sponsorowania czegoś więcej niż nazwisko darczyńcy. Odwołanie do tamtych realiów jest o tyle ciekawe, że obnaża najbardziej drapieżną postać modelu ekonomicznego, któremu trudno dziś o wsparcie młodego pokolenia z powodu malejących i ciągle niewielkich szans rozwojowych dla absolwentów. Z nutą ironii, bajeczne szczęście Kopciuszka jawi się dziś w nowej formie nadziei i wiary, konfrontacji ze złem, przypominając o tym, że nie należy możliwych szans ani odkładać, ani poddawać losowi. Odwaga, wsparcie innych oraz determinacja, wraz z miłością, odpowiedzialnością, szacunkiem dla innych i wiarą w lepszy świat mogą wiele zmienić w życiu. Pouczająca to lekcja, tym bardziej ciekawa, że jest głosem pokolenia, które ma przed sobą oczywistą potrzebę spełnienia własnych ambicji życiowych.
Duże wrażenie w odbiorze robi realizacja dźwiękowa, świetnie także wypadają kreacje aktorów, a dopełnieniem całości są ciekawie dobrane współczesne podkłady muzyczne. Miałem zaszczyt wziąć w tym udział i, poza wielką satysfakcją, odczuwam podziw dla zespołu radia! Nikt z nas z osobna by tego nie zrobił, a wszyscy razem, bez silnej motywacji zespołowej, jeszcze byśmy o tym rozmawiali… Tymczasem „wespół w zespół”, dobrze kierowani i motywowani twórczo – mogliśmy dać z siebie wiele i „żądz moc móc wzmóc”. Chciałbym widzieć takie zespoły w innych formach aktywności studenckiej, ale też w różnych dziedzinach życia społecznego. Z pewnością nie trzeba by się martwić o innowacyjność, kreatywność i sukcesy międzynarodowe. Szkoda, że nie zawsze docenia się działań artystycznych jako motoru rozwoju nie tylko przez zabawę, ale i uwalnianie umysłu od hedonistycznych ograniczeń szybkich zysków i schematyzmu myślenia. Jestem przekonany, że usłyszymy niebawem jeszcze wiele o twórcach tego dzieła.
Spektakl miał premierę 19 czerwca 2015 na antenie Radia Meteor i udział w nim wzięli:
Kopciuszek – Sandra Witkowska, Córka I – Adrianna Piecyk, Córka II – Adrian Warwas, Macocha – Gabriela Jelonek, Matka Chrzestna – Dominika Narożna, DJ – Krzysztof Grządzielski, Król – Kacper Wesołowski, Panna I – Maria Horowska, Panna II – Sandra Witkowska, Panna III – Gabriela Jelonek, Reżyseria i adaptacja – Gabriela Jelonek, Realizacja i produkcja – Magda Sobolewska. Czytał – Piotr Lissewski. Słuchowisko powstało na podstawie scenariusza teatralnego nieznanego autora.
Dodaj komentarz