Nasz świat duchowy kroczy ścieżką szybkiego rozwoju. Żyjemy w społeczeństwie katolickim, jednak większość ludzi z naszego otoczenia nie ma świadomości ile tradycji starych wierzeń z różnych krajów przetrwało i jest kontynuowane Polsce. Ten tekst dotyczy grupy wyznawców wicca. Tworząc go, pragnę rozwiać tajemnice i ukazać prawdę.
Wielu ludzi wychodzi z założenia, że religie politeistyczne są tworem szatana lub innej złowrogiej istoty, z jaką zapoznawał nas kościół od najmłodszych lat. Zapominamy o korzeniach przeszłości, jak na przykład słowiańskim panteonie, na którym wychowała się Polska. Oczywiście, nie każda „pogańska dusza” zamieszkująca ten kraj wiąże się tylko z tradycją naszego pochodzenia. W Polsce pojawiają się grupy neoszamanów, wiccan, wyznawców panteonu greckich, rzymskich, egipskich bogów, osoby kontynuujące celtycką tradycje druidów i inni. Łączy ich miłość i szacunek do natury oraz tolerancja w stosunku do innych wyznań. Poganie kładą nacisk na rozwój duchowego i intelektualnego wnętrza, rzadko narzucają swoje zdanie innym, uczestniczą w różnych akcjach ekologicznych, ale przede wszystkim żyją w zgodzie z samym sobą. Wyznają bogów, z którymi czują się najbardziej związani.
Postanowiłam przybliżyć wiedzę na temat jednej z wielu ścieżek pogańskich, jakie możemy spotkać w Poznaniu i okolicach. Posłużyłam się wywiadami z przedstawicielką jednej ze ścieżek pogańskich, przedstawicielami danej ścieżki oraz informacjami, jakie zdobyłam podczas warsztatów, czytania książek oraz for internetowych. Pokaźną ilość wiedzy stanowiła główna strona Międzynarodowej Federacji Pogańskiej, której polski oddział został stworzony w 2007 roku (pierwszym wydarzeniem były warsztaty dianiczne w sierpniu 2007 roku).
Wicca od niedawna zaczyna rozwijać się w Polsce. Jest jedną z młodszych ścieżek pogańskich, jednak o głęboko zakorzenionej tradycji w wierzeniach starej Anglii i Irlandii. Jest to religia misteryjno-inicjacyjna. Po przeprowadzeniu wywiadu z wiccanką z Poznania, uzyskałam częściowe informacje na temat historii powstania, celebracji świąt oraz o bóstwach przedstawicieli tej wiary. Wiedza, którą przekazała mi Sheila nie jest szczegółowa, gdyż wśród wiccan obowiązuje, składana podczas inicjacji, przysięga milczenia, która istnieje już od dawien dawna i ma dla nich szczególne znaczenie.
Słowo wicca/wicce pochodzące z języka staroangielskiego oznacza czarownik/czarownica. Uważa się że wicca (religia czarownic) powstała prawdopodobnie w latach 40-tych XX wieku. Jej twórcą był Gerald B. Gardner nazywany przez wielu „ojcem wicca”. Urodził się w Anglii, był z wykształcenia urzędnikiem. Z zamiłowania zajmował się antropologią, zgłębiając również wiedzę na temat okultyzmu. Według Sheili, Gardner poszukując informacji dotyczących dawnych czarownic, napotkał na swej drodze kowen z New Forest, gdzie dostąpił inicjacji i został wprowadzony w tajniki rytualnej magii wyznawców Rogatego Boga i Księżycowej Bogini. Przez wiele lat zgłębiał przekazaną mu wiedzę, uzupełniał rytuały o elementy zaczerpnięte z innych kultur, które później zostały wzbogacone o poezje jego kapłanek.
Wszystko zostało zawarte w tak zwanej Księdze Cieni (The Book of Shadows). Jej treść jest niezwykle cenna, rytuały związane ze świętami oraz zaklęcia w niej zawarte przekazywane są osobom inicjowanym, a wiedza o nich objęta jest przysięgą milczenia. Wiccanie wierzą, że podczas takich rytuałów kontaktują się bezpośrednio z Boginią i Bogiem. To osobiste doświadczenie misteriów, do których wtajemniczenie prowadzi przez inicjacje, jest najistotniejszą częścią tego kultu.
Wicca ceni sobie przed wszystkich bliskość w kontakcie z bogami, życie w zgodzie z naturą oraz rozwój wewnętrzny. Sheila wyjaśniła, że wiccanie współpracują w tzw. kowenach (ang. coven – zgromadzenie). Na czele kowenu stoją Arcykapłan wraz z Arcykapłanką. Najczęściej jest to para lub osoby sobie bliskie. Liczba osób znajdujących się w kowenie jest różna. Czarownice mawiają, że idealna liczbą jest trzynaście i ta liczba nie powinna zostać przekroczona. Aktualnie w Polsce mieszka kilkunastu wyznawców różnych tradycji wiccańskich, inicjacji można dostąpić jedynie za granicą, gdzie znajdują się macierzyste koweny (Anglia, Irlandia, USA). Pomimo iż większość sympatyków wicca określa się mianem czarownic, są to nie tylko kobiety, ale również mężczyźni, pojawiają się także osoby orientacji homoseksualnej.
Ze względu na bliski kontakt z naturą wyznawcy, wicca obchodzą swoje święta według Koła Roku. Dzieli się je na 8 głównych sabatów oraz pomniejsze esbaty. Sabaty są świętami solarnymi, natomiast esbaty – lunarnymi, obchodzonymi w czasie pełni księżyca. W najbliższym będzie sabat nazywany przez wiccan Yule lub Przesilenie Zimowe, następnymi są Imbolc, Ostara (Równonoc Wiosenna), Beltaine, Przesilenie Letnie, Lammas, Mabon i Samhain. Oprócz świąt obchodzonych cyklicznie, wiccanie organizują rytuały inicjacyjne oraz inne obrzędy związane z magią.
Wiccanka, z którą przeprowadziłam wywiad, stwierdziła, że tolerancja wśród Polaków rośnie, chociaż bywają i tacy, których uszczypliwe komentarze kierowane były pod jej adresem. Mimo tego zaznacza, że częściej spotyka się z życzliwym zainteresowaniem ze strony innych ludzi. Dodała również, iż od pewnego czasu osoby zainteresowane wicca mogą się spotkać z przedstawicielami tej religii na organizowanych w tym celu zjazdach i warsztatach w Polsce.
Z podziękowaniem dla Sheili
Autorka
Fot. Magdalena Więcek
Dodaj komentarz