Skończyły się czasy zielonej tablicy. Przemoczone gąbki, łamiące się kredy odeszły do lamusa. Co więcej, dziennikarskiego fachu studenci naszego wydziału już nie uczą się na teoretycznych modelach, a w pełni wyposażonych pracowniach – radiowej i telewizyjnej.
W siódmym niebie
Choć obie pracownie, w nowym budynku WNPiD, oddane do użytku zostały niedawno, to sama historia, chociażby studia radiowego, sięga lat wcześniejszych. Studio to, za czasów naszego urzędowania na Szamarzewie, mieściło się na siódmym piętrze DS Zbyszko. Tam młodzi adepci poznawali tajniki zawodu. Jak sami wspominają, niestraszne było im pokonywanie kolejnych schodów, gdyż na samym ich szczycie, mogli oddać się radiowym wariacjom.
Projekt precyzyjny
Rzecz jasna, wraz z planami budowy siedziby instytutu na Morasku pojawił się projekt stworzenia w pełni profesjonalnego studia radiowego, a także studia telewizyjnego. Na to drugie pojawiło się zapotrzebowanie wraz z rosnącą liczbą studentów, którzy chcą zaistnieć na szklanym ekranie. Budowa ruszyła, a za nią przetargi na wyposażenie pracowni. Jak zdradza opiekun obu pomieszczeń, mgr Piotr Murza, proces kompletowania sprzętu jest ciągły. – Mamy do czynienia ze stałym rozwojem. Nieustannie coś sprawdzamy, testujemy, aby zgromadzić narzędzia precyzyjne, odpowiadające naszym wysokim oczekiwaniom – tłumaczy.
Kawa? To nie my!
Prowadzący zajęcia – wspomniany już mgr Piotr Murza oraz dr Zbigniew Grochal, stawiają na dydaktykę. Poza praktycznymi ćwiczeniami, wpisanymi w rozkłady zajęć żaków, prowadzą fakultatywne ścieżki i organizują szkolenia. Pozwala to nie tylko w pełni wykorzystać istniejące zaplecze techniczne, ale i skłania studentów do tworzenia własnych materiałów radiowych i telewizyjnych. Zwłaszcza, że sprzęt dla przeszkolonych studentów wydziału udostępniany jest także po zajęciach, zgodnie z zasadami internetowej rejestracji. Zatem chwytajcie za kamery, dyktafony i mikrofony, bo zdobyte w ten sposób doświadczenie, z całą pewnością uchroni was od parzenia kawy na praktykach.
Dodaj komentarz